همه چیز درباره ی دمودکس انگل پوستی

دمودکس یک انگل پوستی

دوست من سلام امیدوارم حالت عالی باشه و پر از انرژی باشی. تصاویری که با هم دیدیم مربوط به نمونه از سطح پوست یه خانم جوان بود که با علائم قرمزی ، خارش و التهاب پوست صورت مراجعه کرده بودند. و اون حشره های کوچیک و میکروسکوپی که با هم دیدیم علت این عوارض ناخواسته بود. به این حشره دمودکس میگیم.

دمودکس بطور عمومی در پوست اغلب افراد بزرگسال زندگی میکنه و عموما مشکل خاصی ایجاد نمیکنه ولی وقتی تعدادشون زیاد میشه اون موقع ایجاد مشکل میکنند و ایجاد علائم می کنند.

علائم ابتلا به دموکس:

عمده ی علائم عفونت با دمودکس شامل موارد زیر است:

آکنه ، نازکی مو ، ریزش مژه ، خارش پوست ، قرمزی و تورم صورت ، شوره ی پوست ، خشکی پوست ، لتهاب پلک و تحریک چشمی.

خیلی وقتا بیماری ها و ضایعات پوستی در بیماری ها برطرف نمیشه به علت حضور این حشره. این حشره روند پیری پوست رو افزایش میده.

بطور عمده در صورت ناحیه گونه ها ، بینی و پلک زندگی میکنه یعنی نواحی که پوست چربی بیشتری ترشح میکنه. ولی از اونجایی که حرکت میکنه می تونه به سایر نقاط بدن منتقل بشه . از طریق تماس شخص به شخص و وسایل مشترک مثل شانه و … میتونه منتقل بشه.

با جوش صورت رابطه ی مستقیم داره و تشدیدش میکنه که در ادامه علتشو توضیح میدم.

درمان دمودکس:

درمان چند دارویی داره و از ترکیب چند شامپو و لوسیون ظرف مدت 3 الی 4 ماه درمان میشه.مطالب مربوط به درمان در داخل کلیپ به خوبی توضیح داده شده است.

علائم تشخیص دمودکس:

تشخیص بیماری به میزان تسلط و تبحر کارشناس در هنگام نمونه  گیری و تشخیص انگل بستگی دارد.

انگل دمودکس دونوع انسانی به نام های برویس و فولیکوروم دارد که دارای دو جنس نر و ماده هستند و در اطراف فولیکول مو و غدد چربی زندگی می کنند. عموما در سطح پوست در شب ها جفت گیری کرده و تخم های خود را اطراف فولیکول مو می ریزند. حدود 10 روز بعد تخم ها به دمودکس بالغ تبدیل می شوند و طول عمر بین 4 الی 12 هفته دارند.

بدن نیمه شفاف دارند و عموما چند نوع باکتری را در سطح بدن و داخل بدن خود حمل میکنند.

برای تغذیه از چربی و ویتامین و میکروب هایی مثل پرپونی باکتریوم که عامل اصلی جوش است تغذیه می کند. این باکتری در بدن دمودکس تکثیر می شود و نتیجتا مصرف آنتی بیوتیک ها در درمان جوش صورت را بی فایده می کنند چون باکتری درون بدن دمودکس است.

تراکم بالای دمودکس باعث افزایش مرگ و میر آنها نیز می شود و متلاشی شدن بدن ها باعث افزایش عفونت می شود. نتیجتا این امر باعث تشدید جوش ها می شود. از طرفی با افزایش جمعیت حرکت آنها زیاد میشود و تماس میکانیکی چنگ های آنها با پوست باعث واکنش التهابی و خارش می شود.

دمودکس ها به چند روش باعث تشدید رزاسه یا قرمزی و تورم می شوند:

1-ترشح انزیم های ترشحی  2-تحریک ایمنی التهابی 3- از بین بردن سطح های دفاعی پوست 4-حمل باکتری های مختلف

دمودکس ها در تشدید بلفاریت یا التهاب پلک موثرند. به علت تغذیه از سلول های پوستی و تخریب مژه باعث ایجاد مژه ی بد فرم شده و به علت حرکت ایجاد خراش و شوره ی استوانه ای می کنند.

باعث مسدود شدن مجاری چربی می شوند و موجب کاهش لیپید اشک و واکنش گرانولوماتوز می گردد. به علت حمل باکتری ها باعث ایجاد عفونت یا گل مژه می شوند.

برای دیدن کلیپ های بیشتر پیج منو در اینستاگرام دنبال کنید.