علائم سرطان لنفوم

علائم سرطان لنفوم

علائم سرطان لنفوم

در این مقاله در مورد علائم سرطان غدد لنفاوی یا همان لنفوم صحبت خواهیم کرد. سرطان، یک بیماری ترسناک است که درصد افراد مبتلا به آن به آن در سال‌های اخیر به ‌شدت افزایش پیدا کرده است. تومور لنفوم یکی از سرطان‌های بسیار شایع است که خوش‌بختانه تا حد زیادی درمان می‌شود. دستگاه لنفاوی، بخشی از دستگاه ایمنی بدن به حساب  می آید. این دستگاه غدد، عروق و گره‌های لنفاوی را شامل می شود. لنف مایع شفافی است که در دستگاه لنفاوی حضور دارد و در یک مسیر یک‌ طرفه به سمت قلب جریان پیدا می‌‌کند. این مایع شامل گلبول های سفید خون به‌نام لنفوسیت، چربی و پروتئین است. وجود این سیستم برای سم زدایی بدن ضروری است.

علائم سرطان لنفوم

وظیفه دستگاه لنفاوی محافظت از بدن است. این وظیفه با فعالیت سلول هایی از سیستم ایمنی به نام لنفوسیت ها آغاز می شود. لنفوسیت ها در گره های لنفاوی، طحال، غده ی تیموس، مغز استخوان و سایر قسمت های بدن فعالیت می کنند. لنفوسیت ها ممکن است تغییر کرده و رشد بیش از حد داشته باشند و سرطانی شوند. در این صورت فرد به سرطان لنفوم مبتلا می شود. سلول های سرطانی می توانند روی بخش های مختلفی از دستگاه لنفاوی مانند مغز استخوان، غده تیموس، طحال، لوزه ها، و غدد لنفاوی اثر گذارند.

برخی از علائم سرطان لنفوم که با وجود آنها باید به پزشک مراجعه کنید عبارت است از:

  • متورم شدن غدد یا گره های لنفاوی، اغلب در گردن، زیر بغل یا کشاله ی ران
  • سرفه
  • تنگی نفس
  • تب
  • تعریق شبانه
  • درد شکم
  • خستگی
  • کاهش وزن
  • خارش

علائم مهم سرطان لنفوم:

خستگی از علائم سرطان لنفوم:

خستگی، بی حالی و  انرژی نداشتن می تواند از علائم سرطان لنفوم باشد. البته احساس خستگی ممکن است در اثر سوء تغذیه  و نداشتن استراحت کافی هم باشد. هنگامی که خستگی و کمبود انرژی با دیگر علائم سرطان لنفوم همراه باشد، باید به پزشک مراجعه کرد و آزمایشات لازم انجام شود.

تب و لرز، شایع ترین علائم سرطان لنفوم:

هنگامی که در بدن عفونتی رخ می دهد، اولین علامت تب است. تب از شایع ترین علائم سرطان لنفوم است. فرد بیمار معمولا همراه با تب دچار لرز هم می شود. هنگامی که فرد مکررا تب می کند و هیچ علت خاصی پیدا نمی کند  احتمال اینکه تب از علائم سرطان لنفوم باشد بیشتر می شود.

تعریق شبانه از دیگر علائم سرطان لنفوم:

تعریق شبانه از علائم ابتلا یه سرطان لنفوم است که معمولا همراه با بالا رفتن دمای بدن اتفاق می افتد. تعریق در صورتی که هرشب و بدون علت خاصی اتفاق بیفتد باید فورا به پزشک مراجعه کرد.

کاهش وزن غیر طبیعی، از علائم سرطان لنفوم:

کاهش وزن غیر عادی از علائم سرطان لنفوم است. در صورتی که وزن بدن بدون گرفتن رژیم لاغری و یا ورزش کاهش یابد، می تواند از علائم سرطان لنفوم باشد. با توجه به اینکه کاهش وزن ناگهانی ممکن است از نشانه های بیماری های دیگری هم باشد، در صورت مواجه با این مشکل باید به پزشک مراجعه کرد.

سرطان لنفوم

خارش یکی از علائم سرطان لنفوم:

خارش یکی از علائم سرطان لنفوم است. اگر لنفوسیت ها لایه های زیرین پوست را درگیر کند، خارش ایجاد می شود. اگر این مشکل سبب جوش های پوستی، لکه و کبودی روی پوست شود احتمال دارد که با حساسیت پوستی اشتباه شود.

درد قفسه سینه، از دیگر علائم سرطان لنفوم:

درد قفسه سینه از دیگر علائم سرطان لنفوم است. اگر لنفوم ها تیموس (عضوی از بدن که در ایمنی نقش دارد.) را درگیر کنند، در قفسه سینه درد ایجاد می شود.

کمر درد از علائم سرطان لنفوم:

کمر درد از علائم سرطان لنفوم است که در صورت درگیری گره های لنفاوی موجود در کمر به وجود می آید. در این صورت، گره های لنفاوی ورم کرده و بر آمده می شود و ممکن است به اعصاب نخاعی فشار وارد کند. این فشار سبب ایجاد کمر درد و ناراحتی در فرد بیمار می شود.

علت ابتلا به سرطان لنفوم:

علت سرطان لنفوم هنوز به طور دقیق مشخص نشده است اما در بعضی از موارد خطر ابتلا به سرطان لنفوم بیشتر است. این موارد عبارت اند از:

  • افزایش سن،
  • وراثت،
  • کار کردن دائم با مواد شیمیایی مانند بنزن،
  • ضعف سیستم ایمنی،
  • اضافه وزن،
  • سابقه سرطان قبلی.

انواع سرطان لنفوم:

سرطان لنفوم به دو نوع لنفوم هوچکین و لنفوم غیر هوچکین دسته بندی می شود. تفاوت لنفوم هوچکین و غیرهوچکین به تفاوت در نوع و سرمنشاء سلول بدخیم بر می گردد. این دو بیماری هر کدام بر نوع متفاوتی از لنفوسیت اثر می‌گذارند. علاوه براین، سرعت رشد لنفوم و پاسخ آنها به درمان هم بسیار تفاوت دارد.

لنفوم هوچکین:

این بیمار اولین بار در سال 1832 توسط یک پزشک انگلیسی به نام توماس هوچکین شناخته شد. در سالهای قبل از 1970 معمولا تمام مبتلایان به لنفوم هوچکین می مردند اما اکنون با پیشرفت روش های درمانی این بیماری قابل درمان است.

علت این بیماری به طور دقیق مشخص نشده است اما عوامل محیطی، ژنتیک و همچنین عوامل عفونی احتمالا در ایجاد بیماری نقش داشته باشند. این بیماری با بزرگ شدن یک غده لنفاوی به صورت پایدار شروع می شود. رشد این غده به آهستگی ادامه پیدا می کند و کم کم به غدد اطراف خود گسترش پیدا می کند. در موارد پیشرفته، سلولهای بدخیم به جریان خون وارد می شوند و ممکن است طحال، کبد و مغز استخوان را نیز درگیر کنند.

تشخیص سرطان لنفوم

لنفوم غیرهوچکین:

 سرطان لنفوم غیر هوچکین از انواع سرطان لنفوم است. بیشتر افراد مبتلا به سرطان لنفوم، لنفوم غیر هوچکین را دارند. این بیماری مجموعی از چند بیماری مختلف است که همه آن ها در نتیجه تغییر لنفوسیت های طبیعی بدن به وجود می آیند.  در این نوع سرطان لنفوم، سلول های دستگاه لنفاوی به طور غیر طبیعی و غیر قابل مهار رشد کرده و تقسیم می شوند. ممکن است لنفوم غیر هوچکین تنها در یک گره لنفی، یا گروهی از گره های لنفاوی و یا حتی در اندامی دیگر باشد. این نوع سرطان می تواند قسمت های دیگر بدن مانند: کبد،‌ مغز استخوان و یا طحال‌ گسترش پیدا کند.

انواع لنفوم غیر هوچکین:

– لنفوم غیر هوچکین با درجه بدخیمی متوسط و بالا: تمایل به رشد و انتشار سریع دارد و علائم شدیدی را ایجاد می کند.

– لنفوم غیر هوچکین با درجه بدخیمی پایین: بسیار آهسته رشد می کند و علائم بالینی کمتری را ایجاد می کند.

تشخیص سـرطان لنفوم:

اگر هر یک از علائم سرطان لنفوم را به طور مداوم داشتید باید به پزشک مراجعه کنید. پزشک شما را معاینه کرده و غدد لنفاوی را بررسی می کند که ببیند متورم است یا خیر. پزشک برای بررسی لنفوم از آزمایشهای زیر استفاده می کند.

آزمایش خون:

در آزمایش خون تعداد سلول های خونی اندازه گرفته می شود.

نمونه برداری مغز استخوان یا بیوپسی:

در نمونه برداری مغز استخوان پـزشــک برای بررسی سلول های لنفوم با استفاده از یک سوزن مقداری از مایع یا بافت مغز استخوان را بر می دارد.

پت اسکن:

در پت اسکن برای بررسی سلول های سرطانی در بدن از یک ماده‌ی رادیواکتیو استفاده می‌کند.

تست مولکولی:

در تست مولکولی تغییراتی در ژن‌ها، پروتئین‌ها و سایر مواد موجود در سلول‌های سـرطــانی ایجاد می شود. این تست جهت تشخیص نوع سرطان لنفوم به پزشک کمک می کند.

درمان سرطان لنفوم:

پرتودرمانی، شیمی درمانی و برداشتن طحال و جراحی از از روش های درمان سرطان لنفوم هستند.

شیمی درمانی:

شیمی‌درمانی یکی از روش‌های درمان سرطان  لنفوم است. در این روش از داروهای شیمیایی برای از بین بردن سلول‌های سرطانی بدون آسیب به بافتهای مجاور آن استفاده می کنند. شیمی درمانی عوارض جانبی هم دارد. این عوارض بستگی به نوع، مقدار و دوز مصرفی دارو و همچنین طول مدت مصرف دارد. بعضی از این عوارض عبارت اند از:

  • کاهش اشتها
  • لاغری
  • حالت تهوع و استفراغ
  • اسهال
  • خونریزی یا کبودی به علت کاهش پلاکت ها
  • ریزش موهای بدن
  • زخم شدن دهان
  • خستگی و بی حالی
  • خشک شدن پوست
    در صورتی که این عوارض شدید و طولانی مدت باشد باید دوز داروهای شیمی درمانی را کاهش دهند.

درمان سرطان لنفوم

پرتو درمانی:

پرتو درمانی یکی از روشهای درمان سرطان لنفوم است. در این روش از پرتوهایی با انرژی بالا جهت از بین بردن سلول‌های سرطانی لنفوم استفاده می کنند. این روش می‌تواند باعث کاهش اندازۀ تومور شود و در نتیجه ی آن درد کاهش می یابد. در این روش پرتوها توسط دستگاه بزرگی به سمت نواحی که درگیر سرطان لنفوم شده‌اند هدف‌گیری و پرتاب می شوند. پرتو درمانی، یک درمان موضعی می باشد، یعنی فقط بر سلول های همان ناحیه که تحت درمان است اثر می گذارد.

عوارض پرتو درمانی به شدت اشعه و ناحیه ای که تحت درمان است بستگی دارد. ممکن است موجب سوختگی، خشکی، قرمزی، خارش و حساسیت پوستی و نواحی تحت درمان شود. هچنین احتمال ریزش موهای بیمار در این روش درمانی وجود دارد. این عوارض جانبی دائمی نیستند و بعد از مدتی از بین می روند.

پیوند مغز استخوان:

درپیوند مغز استخوان، سلول های مغز استخوان که قبلا با روش های شیمی درمانی یا پرتو درمانی از بین رفته اند، توسط پیوند جای گزین می‌شوند.

جراحی:

در این روش شدت و نوع توده سرطانی بررسی می گردد. در صورت امکان توده ی سرطانی یا ناحیه و عضوی که درگیر سرطان شده است توسط جراحی برداشته می شود.

 

دوره تخصصی پذیرش و نمونه گیری آزمایشگاه

دوره تخصصی پذیرش و نمونه گیری آزمایشگاه تشخیص پزشکی

دوره تخصصی پذیرش و نمونه گیری آزمایشگاه تشخیص پزشکی

این مطلب توسط تیم محتوای مصطفی بهمدی تهیه شده است. جهت آشنایی با مصطفی بهمدی کلیک نمایید.

مصطفی بهمدی را در شبکه های اجتماعی دنبال نمایید.

بدون دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *